άρθρα & ανακοινώσεις

…Εν τέλει, και με το Νόμο 4172/13 (άρθρο 22) καταγράφονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες oι δαπάνες καθίστανται εκπεστέες:

α) “Πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της”.

///   Σε αντιπαραβολή με πολυσέλιδες λίστες, γεμάτες περιπτωσιολογίες, η συγκεκριμένη αναφορά σαφώς και κρίνεται ως πιο ορθολογική. Κυρίως γιατί, αναγνωρίζει ότι η έκπτωση συγκεκριμένης κατηγορίας δαπανών για μια επιχείρηση, είναι αρκετές φορές άρρηκτα συνδεδεμένη με το αντικείμενο στο οποίο αυτή δραστηριοποιείται.

β) ”Αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της πραγματικής, στη βάση έμμεσων μεθόδων ελέγχου”.

///   Η διάταξη παραπέμπει εμφανώς στο σοβαρό αδίκημα των εικονικών συναλλαγών, καθώς και σε διαδικασίες υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων.

γ) ”Εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά”.

///   Επανακαταγράφεται εμμέσως μια εκ των βασικών αρχών της λογιστικής. Κάθε εγγραφή στα βιβλία, πρέπει να συνοδεύεται από το αντίστοιχο παραστατικό.

Ουσιαστικά με το νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος οριοθετήθηκαν τα γενικά πλαίσια μεταξύ εκπιπτόμενων και μη δαπανών. Έκτοτε, ψηφίζονται διάφορες εγκύκλιοι, κυρίως αποσαφηνιστικού χαρακτήρα. Ενώ παράλληλα, παρακολουθούμε τις διάφορες γνωμοδοτήσεις των αρμοδίων επιτροπών του Υπουργείου Οικονομικών σε ζητήματα που ανακύπτουν κατά καιρούς και θα εμπίπτουν στις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες». Τέτοιου είδους γνωμοδοτήσεις λαμβάνουμε υπόψη πολλές φορές ώστε να αξιολογήσουμε κάποιες δαπάνες, πριν καταρτήσουμε την κατάσταση «Φορολογικής Αναμόρφωσης», που εκ των πραγμάτων καθορίζει και το τελικό λογιστικό αποτέλεσμα της χρήσης.