άρθρα & ανακοινώσεις

/συνέχεια από το προηγούμενο//

… Δεν πρόκειται για μια ατεκμηρίωτη και ανούσια στόχευση των προγραμμάτων υπερφορολόγησης. Εκ του αποτελέσματος όμως, το κράμα πολιτικοοικονομικών επιλογών στη διαχείριση της κρίσης αποδεικνύεται εντελώς λανθασμένο. Οι εκάστοτε κυβερνώντες επέλεξαν συνειδητά τη διαρκή επιβολή φόρων. Και -κατά διαστήματα και μόνο- ασχολήθηκαν επιδερμικά με τις άλλες δύο παραμέτρους που προαναφέραμε.

Άραγε, πόσοι μικροσυνταξιούχοι ή ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, θα ζούσαν μια αξιοπρεπή και πιο ανθρώπινη ζωή αν, αντί να δέχονται διαρκή πλήγματα τα εισοδήματά τους, τα διάφορα οικονομικά επιτελεία εστίαζαν μονίμως στο πως θα εντοπίσουν και περικόψουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις τόσες, περιττές δημόσιες δαπάνες;

Κι ένα δεύτερο, ρητορικό ερώτημα. Θα είχε εκτοξευθεί η ανεργία σε τέτοια, δυσθεώρητα ύψη, αν υπήρχε ένας πραγματικά αναπτυξιακός προσανατολισμός; Άραγε, πόσα λουκέτα επιχειρήσεων θα είχαν αποφευχθεί, αν αντί της μετακύλισης του χρέους από δημόσιο σε ιδιωτικό, στηρίζονταν έμπρακτα η επιχειρηματικότητα, ώστε να υπάρχουν υγιείς αναπτυξιακοί μοχλοί που θα οδηγούσαν -σταδιακά έστω- στην επανεκκίνηση της οικονομίας;

Για την ώρα, εξακολουθούμε να ακούμε διαρκώς από διάφορους ινστρούχτορες, όλες αυτές τις ασυγχώρητες μυθοπλασίες για τα περί της σωτηρίας της χώρας και την επερχόμενη ανάπτυξη. Με τους φόρους όμως να εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο, θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τους βασικούς πυλώνες, τις κυρίαρχες διατάξεις γύρω από τις οποίες περιστρέφεται η Φορολογίας Εισοδήματος.