“Τελικά, όλα είναι Φορολογία” / απόσπασμα από το editorial
Το μείγμα των πολιτικών που επιλέχθηκε για την αντιμετώπιση της ύφεσης, είναι ολοφάνερο ότι όχι μόνο δεν συνέβαλε στην εκτόνωση της κρίσης, αλλά αντιθέτως δημιούργησε αλυσιδωτές αντιδράσεις, με δυσμενείς κοινωνικο-οικονομικές προεκτάσεις.
Οι συνέπειες εμφανίστηκαν αρχικά σε δημοσιονομικό επίπεδο, με τους μακροοικονομικούς δείκτες να βρίσκονται σε διαρκή εκτροχιασμό. Η χώρα βρέθηκε πάρα πολύ γρήγορα σ’ έναν βαθύ υφεσιακό κλοιό. Και πολύ σύντομα, όλες αυτή η θρυαλλίδα αρνητικών δεδομένων, πέρασε στο ευρύτερο οικονομικό επίπεδο, επηρεάζοντας άμεσα όλη την κοινωνία και προκαλώντας αναταράξεις προς τη ραχοκοκαλιά της, δηλαδή τη μεσαία τάξη.
Όταν το δημόσιο χρέος ξεφεύγει σε δυσθεώρατα ύψη, όταν η πτώση μιας οικονομίας είναι τόσο βαρύγδουπη, όπως στη δική μας περίπτωση, εννοείται ότι μια χώρα θα επιβάλλει υψηλή φορολογία. Αυτό όμως, θα πρέπει να γίνεται μεθοδικά, με στόχο την αναχαίτιση της κρίσης και μέσα στα πλαίσια ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδίου αντιμετώπισής της.
Το βασικό, ενδεδειγμένο τρίπτυχο αντιμετώπισης μιας οικονομικής κρίσης
Με άλλα λόγια, όταν αναφερόμαστε σε μείγμα πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε το παρακάτω, βασικό τρίπτυχο ενεργειών:
- Περικοπή δαπανών
- Φορολογία
- Φορολογικές μεταρρυθμίσεις, με απώτερο στόχο την επαναφορά της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά.
Όπως θα διαπιστώσετε, δεν αποκόπτουμε τη φορολογία από τις ενδεδειγμένες ενέργειες. Και μάλιστα, είναι απολύτως εύλογο σε μια οικονομία με τις παθογένειες της δικής μας, να επιβληθούν –προσωρινά και με συγκεκριμένη στόχευση- ακόμα και αρκετά υψηλοί φόροι.
Αυτά τα χρόνια όμως, της μεγάλης ύφεσης, όλα στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από τη φορολογία. Και ενώ η υπερφορολόγηση στηλιτεύεται απ’ όλους -μηδενός εξαιρουμένου- όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, αποτελεί το κυρίαρχο δόγμα της πολιτικής τους διαχείρισης όταν αναλαμβάνουν την εξουσία.
Κάνοντας κάτι τέτοιους συλλογισμούς, ένα από αυτά τα απογεύματα προέκυψε ο τίτλος του συγκεκριμένου εγχειριδίου. Καθώς ξεσκόνιζα τις σημειώσεις μου με τη βιβλιογραφία, συνειδητοποίησα για μια ακόμα φορά, πόσο μονοδιάστατη ήταν η στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης.
/συνεχίζεται//